วันพฤหัสบดีที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2555


      โหมด ความรู้สึกตอนนี้ :                 เข้าใจแต่ทำไม่ได้

   ตอนเช้า ณ วันอาทิตย์ 12 กุมภาพันธ์ 2555 มันเป็นเดือนแห่งความรัก แต่ฉันสิต้องมานั่งเสียใจ วันนี้ ฉันได้คุยโทรสับกับคนที่รักอีกครั้ง ในรอบ เดือน ที่ไม่ได้คุยกันเลย ตั้งแต่เค้าบอกฉันไม่ให้โทรไปหาเค้าอีก ฉันก็ตัดสินใจทำใจ มันเป็นอะไรที่ยากเหลือเกิน เมื่อได้ยิน คำที่เค้าบอกว่า  "ไม่ต้องโทรมาหาอีกนะ" น้ำตามันก็ไหล แล้วก็กดวางสายไป นั่งร้องให้ จะนอนก็ร้องไห้ มันเป็นอะไรที่ทรมารเหลือเกิน แต่วันนี้ ลองโทรไปเพื่ออยากได้ยินเสียงเค้า น้ำเสียงเค้าเฉยชามาก รับรู้ได้ว่า เค้าหมดรักเราแร้ว และ เราก็รู้ว่าเค้ามีคนใหม่ มันเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับตัวฉันกับการหักห้ามใจ ให้ลืมคนที่เรารัก และ เริ่มต้นชีวิตใหม่ มันเจ็บเกินจะทน เจ็บเกินจะเริ่มใหม่ เจ็บเกินจะกล้ามอบใจให้ใคร แต่คงไม่โทษใคร เราก็รู้ตัวดี ว่าเมื่อก่อนเราทำเค้าเสียใจมาก ทำผิดกับเค้ามาตลอด แต่ตอนนี้คิดว่าจะหยุดที่เค้าคนเดียว ไม่รักใครอีก วางแผนสร้างครอบครัวกัน แต่ตอนนี้มันก้อต้องพังทลายลง เพราะตัวเองเป็นคนทำ ถ้าเค้าเจอคนที่ดีกว่า เราก็ขอให่้เค้ารักกัน ขอให้ผู้หญิงคนนั้นดูแลเธอให้ดีๆ  รักกันให้มากๆๆ เพราะตัวเราไม่สามารถทำแบบนั้นได้ ได้แต่มองฟ้า มองดวงจันทร์ เพื่อคิดถึงเธอตลอดไป 

บางที ก็คิดไปเอง . . . นั่งฟังเสียงเพลง ก็มี "น้ำตา"
บางครั้ง ก็เสียเวลา . . . เหม่อมองท้องฟ้า ไม่ได้อะไร!
บางวัน ก็เกิดสับสน . . . นั่งดูผู้คนวนเวียนผ่านไป. . .

บางครา ก็เเอบเสียใจ. . . นั่งน้ำตาไหล, , , คิดถึงใคร "บางคน" 




Where are u?


             
                                     felt Warm  .. on online world
                                     Many friends, i can talk with 'em.
                                     It looked like close- relationship ; 
                                               seem happy
                                     But I can not see a smiles, meet and
                                     Laugh  with 'em.
                                     Just  log in on online world.

                                                                         

Just felt happiness
Who seem have peeps around me,not lonely
But it not truth in the real world.
Nobody can make me happy.              
ATM!!!  i live lonesome in the lonely place always.
Stayin' deep in front of monitor square.
Stayin' old place, forcin' laugh, fakin' smiles,
And they can't see me cry when i feel
confuse, weak, worries about somethin'.
                                                                               
                                                                                

                                  I dun hv somebody beside by me.
                                  It's so sad but  i hv just chilled.
                                  Coz my heart still strong enough LOL
                                  I dunno who can hlp me,
                                  take me out  from dark way.
                                  When? 'n'  When? 'n' When?
                                  i'll wait u  forever plz. let's take me out .
                                  Plz. take  me out  from fear. Thx !!!!!!LOL   
                                                                                                                   
                                                                                                                                       

วันอาทิตย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

ระยะทำใจ:     ยอมรับความจริง

ตื่นมาตอนเช้า ของวันที่ 13 กุมภาพันธ์ เดือนแห่งความรัก แต่เป็นอีกวันที่ฉันต้องตื่นมาพร้อมน้ำใสๆ ที่่ ไหลมาจาก ด้วยความคิดถึงเค้ามากมายเหลือเกิน ซึ่งไม่มีทางไหนที่เค้าจะรับรู้ถึงความรู้สึกเราได้ และเป็นอีกวันที่ฉันต้องมานั่งหน้าคอม ฟังเพลง และมานั่งพิมพ์ระบายความรู้สึกลงในนี้ มันเป็นทางเดียวที่ฉันจะทำได้ เพราะฉันไม่รู้ว่าจะไปพูดไประบายให้ใครที่ไหนฟัง เค้าคงไม่รับรู้ถึงความรู้สึกเราได้ ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีกับความรู้สึกนี้ ทรมานสุดๆๆ ไม่รู้จะต้องทำใจอีกนานแค่ไหนถึงจะดีขึ้น ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลา อีกกี่วัน กี่เดือน กี่ปี ที่จะสามารถลืมเค้า และเริ่มต้นใหม่กับใครได้ แต่ฉันก็ต้องยอมรับความจริงที่ว่า เค้าไม่ได้รักเราแล้ว เราไม่สามารถรักกันได้อีก เราไม่สามารถทำฝันที่เคยฝันร่วมกันให้เป็นจริงได้ เราไม่สามารถทำตามสัญญาที่ให้กันได้ เราไม่สามารถได้ยินเสียงกันและกันอีก เห็นหน้ากันอีก ทำได้มองดวงจันทร์ในยามที่คิดถึง พร้อมแหงนให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อไม่ให้น้ำตามันไหลอาบหน้าลงมาเมื่อคิดถึงเธอ ฉันคิดถึงเธอมานะ รักเธอมาก แต่ฉันก้อรู้ว่า ต่อจากนี้ฉันจะไม่มีเธอแล้ว ได้แต่ทำใจ


ใจมันชํ้า.........ก็เพราะว่า......... รักมันร้าว
ใจมันหนาว.....เมื่อถึงคราว....... ต้องผิดหวัง
ใจตรอมตรม....เพราะเคยยอม.... เธอทุกคำ
ใจระกำ......... เธอทำร้าย......... ไม่ใยดี
ฉันต้องทุกข์....เพราะใครเล่า..... ถ้าไม่ใช่เธอ
ฉันต้องเจ็บ......เพราะพบเจอ......คนใจดำ
ฉันต้องเจอ......กับความเจ็บ........ทุกวี่วัน
ฉันทนยอม......แค่เธอรัก............รักฉันก็พอ
เธอทำร้าย....ดวงใจกัน.........แบบไม่รู้ตัว
เธอมัวแต่......คิดถึงคนอื่น... ..ที่ไม่ใช่ฉัน
เธอลืมกัน.....อยู่บ่อยๆ......... .จนเคยชิน
เธอไม่เคย.....ยินยอมแคร์....... ความรู้สึกกัน
เขาคนนั้น.....เธอเคยบอก.... ว่าคนนอก
เขาก็แค่........ผ่านๆมา ........อย่าไปสน
เขาที่จริง.......นำความทุกข์... มาปะปน

เขาได้พราก....เธอจากไกล..... จนลับตา